Het drama dat Alessandro Zanardi achtervolgt doet mij steeds terugdenken aan de eerste keer dat ik de Italiaanse coureur ontmoette. Dat was in 1991 op het Circuit van Vallelunga, nabij Rome.
Daar vond dat jaar de openingsmanche plaats van de FIA International F3000. Hoewel er geen Belgen aan de start verschenen was een klein groepje krantenjournalisten – waaronder de betreurde Jacques Beuckelaers van Het Nieuwsblad, Jan Segers, toen Het Volk nu Het Laatste Nieuws, en ondergetekende voor Gazet van Antwerpen – uitgenodigd door Barclay dat via Eddie Jordan (op het terrein Middlebridge) twee Lola’s Cosworth liet rijden voor Damon Hill en Vincenzo Sospiri. Dat we op kosten van Barclay op stap konden had veel te maken met de Belgische PR Willy Delabastita, in een vroeger leven actief voor ‘den BRT’ en later ook zeer nauw betrokken bij de wielrennerij.
In Vallelunga tikte Damon Hill aan als vierde, maar Alessandro Zanardi won in de Reynard 91D Mugen, voor Christian Fittipaldi. De Italiaan kwam uit voor het zeer kleurrijke Italiaanse Il Barone Rampante met aan het hoofd Giuseppe Cipriani, de teameigenaar die je in de paddock of pitlane altijd herkende aan de onafscheidelijke broek met bretellen. De jonge Cipriani kon over de nodige middelen beschikken, als kleinzoon van Giuseppe Cipriani, zeg maar de stichter van de Venetiaanse Harry’s Bar, waar vroeger heel wat bekende koppen, met op kop Ernest Hemingway, graag nipten aan een Bellini, Carpaccio of Montgomery Martini, en nu nog steeds onder de vlag van Cipriani S.A. worldwide actief is in de voedingsindustrie. De naam Il Barone Rampante ontleende Cipriani Junior aan het gelijknamige boek van Italo Calvino, ‘De Baron in de Bomen’ uit 1957!
Dat er in de buurt van Il Barone in Vallelunga een figuur rondhing gekleed in priester-outfit – zwarte broek, zwart hemd met priesterboord – zorgde voor nog meer animo in hun rangen.”
Dat er in de buurt van Il Barone in Vallelunga een figuur rondhing gekleed in priester-outfit – zwarte broek, zwart hemd met priesterboord – zorgde voor nog meer animo in hun rangen! Bleek het te gaan om een in de New Yorkse Bronx werkende priester, die voor de opvang van probleemjongeren de hulp kreeg van vader Cipriani. Dat had wellicht veel te maken met de New Yorkse Harry’s Bar, gelegen aan Fifth Avenue.
Die Amerikaanse priester – ik meen mij de naam van Father Jack te herinneren – wierp zich in Vallelunga op als de spreekbuis van het Italiaanse gezelschap en zo geraakten wij tevens in gesprek met Alessandro Zanardi. Jacques Beuckelaers was helemaal in de ban van de ‘father’ en zijn stuk op maandagochtend kreeg dan ook de passende, en tot de verbeelding sprekende, titel: “Zanardi wint met de hulp van de gezant van God!’
“Zanardi zou tot en met de laatste race op het Franse Nogaro om de F3000-titel vechten met Christian Fittipaldi in een Pacific-Reynard, het team van Keith Wiggins, ex-Gachot in Formule Ford en F3”
Zanardi zou tot en met de laatste race op het Franse Nogaro om de F3000-titel vechten met Christian Fittipaldi in een Pacific-Reynard (het team van Keith Wiggins, ex-Gachot in Formule Ford en F3) en slechts nipt de kroon verliezen aan de Braziliaan. Eén jaar later debuteerde Rubens Barrichello bij Il Barone en werd derde in de punten, Andrea Montermini deed beter en imiteerde als vicekampioen in ’92 Zanardi. Even was er sprake van een overstap naar de Formule 1, als B-team van Benetton, maar vader Cipriani draaide de geldkraan toe en het zou tot 2017 duren vooraleer Il Barone Rampante (even) terugkeerde, zij het in de World Series V8.
Na het debuut in F3000 kreeg Zanardi een eerste F1-kans als testrijder bij Footwork (zeg maar ex-Arrows) en werd voor de laatste drie Grote Prijzen aangeworven door, jawel, Eddie Jordan om Moreno te vervangen. Oh, ja, Hill en Sospiri sloten het bewuste F3000-seizoen af op respectievelijke zevende en achtste plaatsen. Hill was op dat ogenblik al testrijder bij Williams en zou in ’92 bij het zieltogende Brabham teammaat worden van Eric van de Poele. Een beetje onverwachts werd hij daarop door Williams aangeduid als invaller voor Patrese (die naar Benetton vertrok) en dit aan de zijde van (toen nog) drievoudig wereldkampioen Prost…